دایه دایه (زیباترین و قدیمی ترین آهنگ لری)

چشیامه نونید افتو قشنگه

کر لر تا دم مرگ چی شیر میجنگه

دایه دایه وقت جنگه
قطارکی بالا سرم پرش ده شنگه

زین و برگم بونید وو مادیونم
خبر مه بوریتو سی هالوونم

دایه دایه وقت جنگه
قطارکی بالا سرم پرش ده شنگه

د قلا کرده و در شمشیر وه دستش
چی طلا برق میزنه لقوم اسبش

دایه دایه وقت جنگه
قطارکی بالا سرم پرش ده شنگه

نازیه تو سی بکو جومه ورته
دور کردن تو قورسو شیر نرته

دایه دایه وقت جنگه
قطارکی بالا سرم پرش دِ شنگه

برارونم خیلین هزار هزارن
سی تقاص خین مه سر ور میارن

دایه دایه وقت جنگه
قطارکی بالا سرم پرش ده شنگه
کر لر تا دم مرگ چی شیر میجنگه

ترجمه در ادامه مطلب

متن آهنگهای ایرج رحمانپور

آیینه اشک

*وری بیا بئین ای یار ،کار و بار و چَش خوت

}ای یار بیا و عاقبت کار چشمانت را ببین}

*دِلِم میحا کِه  بَسوزی ،تُو هَم گِری و تَش خُت

{من دوست دارم لحظه ای به آتشی که بر پا کردی بسوزی}

*وَنی تَشی دِ خَرمِنی ، خَنِسی  ئو  وِ دیر ایسای

{آتشی در خرمن جانها انداختی و خودت  از دورنظاره می کنی}

*ایسه وا خاکِسَر چاری ،دِ جُونِ سوخته چی میحای

{حالا با خاکسترم چکار داری؟ و از جان سوخته ام چه  میخواهی؟}

*دِ بال باد ،نمی پُرسی نشون خاکَه رو ،سی چی؟

{نشان ِگرد و غبار م را چرا از باد نمی پرسی؟}

*وا مشتی خاکسرایسه ،میکی بِگو مَگو، سی چی؟

{و با مشتی از خاکستر چرا بِگو مَگو می کنی ؟}

*وری بیابئِین ای یار،کار ئو بار دُو چَشِ خُت

}ای یار بیا و عاقبت کار چشمانت را ببین}

*دلم میحا که بَسوزی تو هم گِری و تَشِ خُت

{من دوست دارم لحظه ای به آتشی که بر پا کردی بسوزی}

*میحا  پامال  خی بَکی، یا خین بِهامه بَشماری

{می خواهی خونم را پایمال کنی یا خون بهایم را حساب کنی}

*دُو چَشت کُشتَ هزارو، تو کِه  کُشته یَکی ناری

{ کشته های چشمانت هزاران  نفرند ،فقط یک نفر نیست}

*حلالت خین مه ِ ای یار، قاتلی ئو گُنا ناری

{ای دوست خون من حلالت باد ،زیرا قاتلی امّا گناهی نداری}

*تو بی آزار ناونی، دو چَش خین آوار داری

{توی بی گناه  نمی دانی که دوتا چشم خونریز داری!}

*وری بیا بِئین ای یار، کار ئو بار دو چَش خُت

{ای یار بیا و عاقبت کار چشمانت را ببین}

*دلم میحا که بسوزی ،تو هم گِری و تَشِ خُت

{من دوست دارم لحظه ای به آتشی که بر پا کردی بسوزی}

لیلی

شاعراین شعر((خانه داجیوند))که درتوصیف زاریهای که همسرش در سوگ فرزند نوپایشان کرده،سروده است.

*لیلی طِفل ویش، مَلآوِنآوه، حُقِه ی فَم چی لََعل شِکاوِناوَه

{لیلی فرزندش رامویه گری می کندو دهان صدف گونه اش راازهم می گشاید}

*کورپِه ی نازنین،ویش،خاوِناوَه بین اله دَنگِش سَنگ تاوناوه

{فرزند نازنینش را می خواباند بحق که صدایش سنگ راهم آب می کند}

*هَر چینی صَدچین ،دا وَه بالآوه، صورت وَ رُونق سَنگ وَس نَماوَه

{هریک از چینهابالاترازصدچین ازشیفتگیست وزیباترین منظره رابوجودآورده است}

*زَردی خُوَر دارو ،وَ خُوَرآواوَه ،حُوَردَه نَقشِ سیم زُمرُد نِماوَه

{گونه ها بسان مرمر تراش خورده که زردی آفتاب بهنگام غروب،و نقش های زُمُردینی رادرذهن تجسم می سازد}

*مَر خُوشِه پروین ،و ثُریاوَه ،تمنای دیدَش ها وَه هَواوَه

{و مانند خوشه پروین در کنار ثریا  نرگسانش بر آسمان خیره مانده}

*لاوَه لاوَش بی،  نازارِ باوَه ،مِردَه ژَه مَزار گیو وَنَه آوه

{این عزیزو دُر دانه پدر بگونه ای لالایی میکرد که مرده را از مزاربرمی انگیخت}

شیرزن لر

 دستمال

*ای دُوس اَر هاتی، پِیم باوَر دَسمال، دَسمال دو وَ دو

{ای دوست اگر آمدی برایم دستمالی بیاور ،دوتایی}

*مِیم بِگِریویام ،بِکَرم زاری، تا  سپیده ی صو

{میخواهم تا سپیده صبح گریه و زاری کنم}

*ژَه خُمِ کُهنَت  جامی پِیم باوَر، آگر ژ دل دَرده دارم دَر

{از آن خُم کهنه ات جامی برای من بیاور و آتش به این دل پر دردم بزن}

*یخِ چَن سالِه ی، گیانِم و آو کَر

{یخ چندین ساله جانم را آب کن و به جانم گرما ببخش}

*ای دوس ار هاتی،پِیم باور سازی ،سازهمرازی

{ای دوست اگر آمدی برایم سازی هَمراز و هَمدرد برایم بیاور}

*سازی پِیم باور، غَم و دَنگش بو، پَژار ئو ناله و آهنگش بو

{سازی که غم و ناله درآهنگ آن موج بزند}

*ای دُوس اَر هاتی، پِیم باوَر دَسمال، دَسمال دو وَ دو

{ای دوست اگر آمدی برایم دستمالی دوتایی بیاور}

*میم بگریویام ،بِکَرم زاری تا سپیده صو

{میخواهم تا سپیده صبح گریهو زاری کنم}

*تو و سوز ساز بنالینه وه ،منیش و نالَم، بکم شینَه وَه

{تو با سوز سازت ناله کن و من هم با ناله ام شیون می کنم}

*اِمشو شوَه خاص ،شای شُوانِمه ،رَنگ رَشمِه زیقآو و دامانِمه

{امشب شبی خاص است، و شاه شبهای من است}

*ای دُوس اَر هاتی، پیم باوَر دَسمال، دَسمال دو وَ دو

{ای دوست اگر آمدی برایم  دستمالی دوتایی بیاور}

*میم بگریویام ،بِکَرم زاری،تا سپیده صو

{میخواهم تا سپیده صبح گریه و زاری کنم}

یار

*تونی ها می گریویای یار ،یا نِمِ نول بارونه؟

{ای یار تویی گریه میکنی یا نم نمِ باران که می آید؟}

*هِل و میخک می کنَن کِیل ،یا تو زلفیات میکی شونه؟

{تو موهایت را شانه میکنی یا اینکه هل و میخک پیمانه می کنند؟}کیل=پیمانه

*تونی ایسایَه دِ بَرزی، یا کَل قاو زَیه دِ آسو ؟

{توبربلندای کوه ایستاده ای یا(گَوَزن)درافق آسمان ایستاده است؟}آسو=افق

*تو وا باد گُتیه رازی، یا ناف گُشَنَه آهو؟

{تورازی رابه باد گفته ای یاآهویی ناف گشوده است وبوی مُشکَش فضاراپرکرده؟}

*تونی ها می گریویای یار ،یا نمِ نولِ بارونه ؟

{ای یار تویی گریه میکنی یا نم نمِ باران که می آید؟}

*تونی چَش غِر میئی یا کُوگ، گُم کردَه لونه ؟

{تویی چشمانت را می چرخانی یا کبک لانه گم کرده ای است؟}

*دِ بون بیشه تاریکی چراغی وا مِه دیاره

{در اعماقِ تاریکِ بیشه ای چراغی را می بینم}

*دِ آینِه ی اَسِریا تو  ،کولا  وِر بَسته ، اَساره

{از آیینه اشک تو ستاره ای خیمه زده}

*تموم آسمو اِمشو، کَفِه پیچ اَسریاته

{امشب تمام آسمان خیس و کفن  پوشِ اشکهای توست}

؟؟؟؟؟*قی افتایه و ری دریا ،چپاوه دُر چَشیاته

{دریا بخاطر شاخه انحرافی که ازسیلاب اشکهایت جاری شده،طوفانی گَشته}

*تو گونات خیسه دلگیری یا میمو کرده گُل شُو نَم ؟

{گونه هایت خیس و دلگیر است یا صورتت مهمان شبنم شده؟}

*دکومی گلِ تَر دامو، راز تونه مِه بَپرسم؟

{از کدامین گل شبنم زده راز ترا من بپرسم؟}

*تونی ها می گریویای یار یا نِمُ و نول بارونه؟

{ای یارتویی گریه میکنی یا نم نمِ باران که می آید؟}

  تو که اومای

*تو که اُمای آو گُشِس دِ چشِ چشمه

{ تو که آمدی آب را به چشم چشمه ها گُشودی}

*خنِسی دا،ر پُر دِ گل ،پَرپیچ بیئه دِ رَنگ و رَشمه

{خنده ات گلها و درختان را پر از گلهای رنگارنگ نمود}

*تو خَوَر داری دِ خآو بچَه ساویا

{ تو از خواب نوزادان و بچه های کوچک باخبری}
*تو بلَدی تورِ کوچِ ،سی پریسکیا

{ تویی که مسیر کوچ پرستو ها را می شناسی}

*تو کلیلِ زالِنه اُوریانه داری

{ کلید غُل و زنجیر ابرها در دست توست}
*تو تونی داغ دِ دل زِمی درآری

{تو می توانی عطش تشنگی را از دل زمین بیرون کنی}
*تل حُشکِ سَرِ دار نومِتِ دونه

{شاخه ی خشک  روی درخت نام تو را می داند}
*مَل بی لیز، مینه مُشتت میکه لونه

{ پرنده ی بی آشیان و بی پناه در میان دستان تو لانه می کند}

*صُو سَحَر دِ شوق تو خُروس موحونه

{صبحگاهان خروسان به شوق تو آواز می خوانند}

*ایل وبار وا میل مالگَت ایل می رونه

{ایل باارده طبیعت(فصول سال)تو کوچ می کند}مالگَه =کُرۀ زمین،جهان هستی
*برگِ گُل نوم  تونه، داره دِ دامو

{برگِ گُل اسم تو را در دامان  خود دارد}
*پی زِنو، دینه دِ مالگه، تُورِ پامو

{ردگیرهادرمنزلگاه قدیمیِ ایل،ردما را یافته اند}
*تاوِسو دِ زیر سایَه ت می کنه خآو

{تابستان زیر سایه ی تو به خواب می رود}
*تو تونی برفِ نسارِ بَکِنی آو

{تو می توانی برفهای سایه ساران را آب کنی}
*گَر گِر آوِت ، تشِ تشنه می نشونه

{جُرعه جُرعه نوشیدنِ آبت،عطش هر تشنه راخاموش می کند}
*لاوَه لاَوت، لارِ بیمار می لآونه

{لالایی های تو برای جسم بیمار تسکین است}
*برگ گُل راز، تونه دارَه دِ دامو

{برگ گل پر از رموز علم و قدرت توست}

دایه دایه وقت جنگه(آهنگ زیبای لری با صدای زنده یاد سقایی)

زینَ بَرگم بَوَنیت واوُ مادیونم

خَوَرِم بوُریتو سی هالوُونم

دایَه دایَه وقت جنگه(2)

قطار که بالا سرم پورش ز شَنگه

د قلا کرده و در شمشیر و دَسش

چی طلا بَرق می زنه لقام اسبش

دایَه دایَه وقت جنگه(2)

قطار که بالا سرم پورش ز شَنگه

نازیه تو سی بکو جومه ورته 

دور کردن د قورسو شیر نرته 

دایَه دایَه وقت جنگه(2)

قطار که بالا سرم پورش ز شَنگه

کُر سول اسپی بَکُش خینَم حرومت

تا قیامت می مونه ای ننگ به نومت

دایَه دایَه وقت جنگه(2)

قطار که بالا سرم پورش ز شَنگه

برارونم خیلیین سی صد هزارن

برارونم خیلیین هزارهزارن

سی تقاص خینه مِه سَر وَر میارن

دایَه دایَه وقت جنگه(2)

قطار که بالا سرم پورش ز شَنگه

ترجمه:

زین و برگم را به مادیانم ببندید

خبر مرا برای دایی هایم ببرید

ای مادر، ای مادر هنگام جنگ است(2)

 قطار بالای سرم پر از فشنگ است

از قلعه بیرون زده و شمشیر به دست اوست

لگام اسبش مانند طلا برق می زنه

ای مادر، ای مادر هنگام جنگ است(2)

قطار بالای سرم پر از فشنگ است

نازی، جامه سیاه بر تن کن  

شیر مرد تو را در گورستان آویزان کرده اند 

ای مادر، ای مادر هنگام جنگ است(2)

قطار بالای سرم پر از فشنگ است

پسر سبیل سفید، مرا بکش و خونم حرامت باد

(منظور از پسر سبیل سفید محمدرضا شاه فرزند رضاشاه سبیل سفید است)

تا قیامت این ننگ به نامت باقی خواهد ماند

ای مادر، ای مادر هنگام جنگ است(2)

قطار بالای سرم پر از فشنگ است

برادرانم خیلی هستند، سی صد هزار

برادرانم خیلی هستند، هزار هزار

برای تقاص خون من پیش خواهند آمد

ای مادر، ای مادر هنگام جنگ است(2)

قطار بالای سرم پر از فشنگ است 

منبع: http://paris.parnevis.com

آهنگ لری (مل بی لیز= پرنده بی آشیان) ایرج رحمانپور

تو که اومای آو گُشِس دِ چش چشمه

خّنِسی دار پُر دِ گل پلپیچ بیه دِ رینِ و رشمه

تو کلیل زالنه اُوریانه داری

تو تونی داغ دِ دل زِمی درآری

تو خّور داری دِ خآو بچه سویا

تو بلدی طور کوچ سی پریسکیا

پل حُشک سر دار نومِتِ دونه

مّل بی لیز مینه مُشدت میکه لونه

برگ گل راز تونه داره دِ دامو

پی زِنو دینه دِ مالگه طور پامو

تاوسو دِ زیر سایت می کنه خآو

تو تونی برف نسارِ بکنی آو

گِر گِر آوت تش تشنه می نشونه

لووه لووه دار بیمار می لوونه

صو سحر دِ شوق تو خروس می حونه

لووه لووه دار بیمار می لوونه

ایل وبار وا میل مالگت ایل می رونه

ترجمه

تو که آمدی آب چشمه ها گشوده شد

خنده ات گل ها و درختان را پر ازگل رنگارنگ نمود

تو کلید غل و زنجیر ابرها را داری

تو توانایی سیراب نمودن زمین های تشنه را داری

تو از خواب نوزاد بچه ها خبر داری

تو مسیر کوچ پرستو ها را می شناسی

شاخه خشک سر درخت  نامت را می داند

پرنده بی آشیان میان دستانت لانه می کند

برگ گل راز تو را در دامن دارد

ردیابها در منزلگاه قدیمی رد مان را یافته اند

تابستان زیر سایه تو می خوابد

تو می توانی برف نسار را آب کنی

جرعه جرعه آب نوشیدنت آتش تشنه را خاموش می کند

لالایی ات درد بیمار را تسکین می دهد

صبح زود خروس از عشق تو می خواند.

لالایی ات درد بیمار را تسکین می دهد

ایل به عشق رسیدن به منزلگاه تو کوچ می کند.

منبع: http://loresoon.blogfa.com/cat-5.aspx

دسمه بیر تا بکه گل ( آهنگ زیبای لری )ایرج رحمانپور

دسمِه بیر تا بّکّه گل دو تّل حُشکِ دار دّرد

تو چی میلِ زنه منه چی خی دِ رگیام بگرد

شو بیار تا سر بنیم زار بزنیم سیر بگریوام

ره بونم رُو رود خی وار چّین دِ چشیام

باری برف و زی باد ، باد بی رحم ُ طوفونی

شل شکت می زنم زار سر ریا سرگردونی

گرم دسِت یادگاری تش تژگاه یا قدیمه

مخمل صدات نشونی پیونی تونو نسیمه

نه دِ دل آز نه دِ لار جو نه دِ پایام تآو رته

دّسمه بیر و بوحو سیم بیت کوچ ِ تا بینم خآو رته

ترجمــــــه

دستهایم را بگیر تا شاخه های خشک درخت درد شکوفه کنند

همانند شوق به زنده ماندن چون خون در رگهایم بگردد

رودخانه ای به راه بیندازم که خون چشمانم در آن جاری شود

برف ببارد و باد بیرحم و طوفانی بوزد

خسته! سر راههای سرگردانی  درمانده ام

گرمی دستانت یادگاری از گرمای آتشگاه های گذشته است

مخمل صدایت نشانه ای از پیوند تو با نسیم است

نه در قلبم توان دارم و نه جانی در بدن دارم و نه پای رفتنم هست

دستم را بگیر و شعر رفتن را برایم بخوان شاید خواب رفتن را بیبینم 

عشق پاک دس براری ( آهنگ زیبای لری)

تو چنو داری میای

وا اسب چار نالی میای

د سینه ی آسمو میایی

منی که وا بادی میای

دستکته به و دسم

تا که افتاو بزنه

عشق پاکه دس براری

دشمنه د جا می کنه

ا سواره ا سواره ا سوار

منمه د انتظارت د زمسو تا بهار

دستکت ها و لغوم

تون بکو پا ته د رکو

یه برارم یه برارم یه برارم یه برار

زخم الماسه دلم

درده بی درمونه برار

دس تو دس منه

دس مه بی جونه برار

غم دنیانه بکش ایسه که اوفتامه و پات

کشتنه دشمن بد اس یا که ته آسونه برار

زل روز وختی در اوما

وعدمو د لو آو

وختی سرخ موه گلال

د خین مه  مثل شرآو

تو چی ماهی  دل و دریا بزه دریانه به یین

نوونی مردن چه  سخته د سیاهی گل ماه

http://loresoon.blogfa.com/post-162.aspx

سیت بیارم (آهنگ زیبای لری)

سیت بیارم ،سیت بیارم ،چارکی ده گوشت بره

بونیتو و شونه دوما تفنگ پس نقره

سیت بیارم سیت بیارم،باری گل باری حنا

حنایا سی دس و پاته ، گلیا سی سر جا

ژیره کوفتم ، ژیره بختم ، گرت ژیره وم نشس

شادوما د در دراوما ، سر تا پا گل وم نشس

ای انارون نشگنی تو ، مر ایما انار حریم

سوزکیونه زین کنیتو، ایما نیش عروس بریم

ای برارو ، ای خوورو، سر من قربونه تون

ای قدر خدا نکوشم ، سی حنا ونونه تون

پیلی بستم پیلی بستم چو چنار و شلتی انار

شادوما زیه و سرش سرکرده سیصد سوار

چی کنیم؟ چی نکنیمو؟ دس خوورمون ها برن

دور خیمه ش گل بکاریم جای دیری نبرن

عروس نگریو ایچه ده اوچه بیتره

ای هوسیره که تو داری، د شکر شیرین تره

http://khalghelor.blogfa.com/cat-1.aspx

پست برای دانشجویان