یــادهـــــا و خــاطـــــــــــــــره هـــــا
رســول خــدا (ص) : مــــردم در خــواب انـد وقتــى کـه می میــرنــد, بیـــدار مـیشــونــد
یــادهـــــا و خــاطـــــــــــــــره هـــــا
رســول خــدا (ص) : مــــردم در خــواب انـد وقتــى کـه می میــرنــد, بیـــدار مـیشــونــددرباره من
ای نــــام تــــــو بهتــــــرین ســـــرآغــاز
----------------------------------------------
این وبلاگ را تقدیم می کنم به کلیه کسانی که در کلاسهای درس با آنها سر و کار داشته ام.عزیزانی که هرگز یاد و خاطره آنها را فراموش نخواهم کرد. هرکجا که هستند دعای خیر من بدرقه راه ایشان است. امیدوارم آنها نیز در دعاهای خود فراموشم نکنند. چرا که شدیدا محتاج دعایشان هستم.
ما نه آنیم که در بازی تکراری این چرخ فلک هر که از دیده مان رفت ز خاطر ببریم یا که چون فصل خزان آمد وگل رفت به خواب،دل به عشق دگری داده زآنجابرویم وسعت دیده ماخاک قدمهای تو بود خاک زیرقدمت رابه کل دنیابخریم.
------------------------------------------------
قوام دین و دنیا به اخلاق است و نظام عقلاى عالم بر آن مبتنى است و طلب آن بر همه مسلمانان واجب است و پیروى از رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) و خاندان گرامیش زمانی ممکن و میسر است که اخلاق نیکو داشته باشیم. زیرا اخلاق حسنه نجاتبخش و خلق نکوهیده سمى است کشنده که باعث دورى از جوار پروردگار و دخول در نظام شیطان لعین مىشود.
ضررى که امراض روحى بر دین وارد مى کنند، بزرگتر از ضررى است که امراض بدن بر جسم انسان وارد مى نمایند زیرا این امراض، حیات بدن را به خطر مىاندازند ولى امراض روحى حیات ابدى را از انسان مىگیرند.
طب امراض بدن واجب کفایى است در حالى که طب امراض روحى واجب عینى است.
---------------------------------------------
valedictorian89@yahoo.com
----------------------------------------------
اگر زرین کلاهی عاقبت هیچ
اگر خود پادشاهی عاقبت هیچ
اگر ملک سلیمانت ببخشند
در آخر خاک راهی عاقبت هیچ
----------------------------------------------
ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست
بی باده ارغوان نمیباید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزه خاک ما تماشاگه کیست
---------------------------------------------
شرط بو که بی تو برگم داوار بو
سفیدی روژم و رنگ شاوار بو
کز کز بنیشم کزه جرگم بو
جیایی ای تو روژ مرگم بو
ادامه...
دسمه بیر تا بکه گل ( آهنگ زیبای لری )ایرج رحمانپور
دسمِه بیر تا بّکّه گل دو تّل حُشکِ دار دّرد
تو چی میلِ زنه منه چی خی دِ رگیام بگرد
شو بیار تا سر بنیم زار بزنیم سیر بگریوام
ره بونم رُو رود خی وار چّین دِ چشیام
باری برف و زی باد ، باد بی رحم ُ طوفونی
شل شکت می زنم زار سر ریا سرگردونی
گرم دسِت یادگاری تش تژگاه یا قدیمه
مخمل صدات نشونی پیونی تونو نسیمه
نه دِ دل آز نه دِ لار جو نه دِ پایام تآو رته
دّسمه بیر و بوحو سیم بیت کوچ ِ تا بینم خآو رته
ترجمــــــه
دستهایم را بگیر تا شاخه های خشک درخت درد شکوفه کنند
همانند شوق به زنده ماندن چون خون در رگهایم بگردد
رودخانه ای به راه بیندازم که خون چشمانم در آن جاری شود
برف ببارد و باد بیرحم و طوفانی بوزد
خسته! سر راههای سرگردانی درمانده ام
گرمی دستانت یادگاری از گرمای آتشگاه های گذشته است
مخمل صدایت نشانه ای از پیوند تو با نسیم است
نه در قلبم توان دارم و نه جانی در بدن دارم و نه پای رفتنم هست
دستم را بگیر و شعر رفتن را برایم بخوان شاید خواب رفتن را بیبینم
