قیمت سکه در هفده سال گذشته

1- سال 1374                                 41259

2- سال 1375                                 40785

3- سال 1376                                38511          

4- سال 1377                                45000 

5- سال 1378                                58615 

6- سال 1379                                56700 

7- سال 1380                                54388 

8- سال 1381                                62901 

9- سال 1382                                 76580 

10- سال 1383                               90160 

11- سال 1384                               106600    

12- سال 1385                               144210 

13- سال 1386                               172870 

14- سال 1387                               205380 

15- سال 1388                               270000 

16- سال 1389                               383000 

17- ابتدای بهمن سال 1390              1050000

منبع:  عصر ایران

حذف صفرها از پول ملی چگونه شکست می خورد؟

آنچه از تجربه سایر کشورها در خصوص حذف صفرهای پول ملی برداشت می‌شود، این است که این کشورها در مواجهه با بروز ابرتورم در مقاطع زمانی کوتاه جنگی یا در مقابل تورم‌های بالا و پایدار بی‌ثبات‌کننده در دوران گذار اقتصادی، دست به کار اصلاح واحد پول ملی یا تغییر آن زده‌اند و هدف این بوده است که یا بعد از اعمال سیاست‌های تثبیت یا بعد از برطرف شدن شرایط بی‌ثبات‌کننده جنگی، با این اقدام به جامعه علامت بدهند که دوران بد قبلی سپری شده و زمان پایداری، ثبات و اعتماد فرا رسیده است یا حتی در حین مواجهه با تورم‌های بالا و حاکمیت انتظارهای بی‌ثبات، به عنوان ابزار تثبیت‌کننده انتظارات تورمی یا مکمل سیاست‌های پولی، مالی و اقتصادی، اقدام به تغییر واحد پولی خود کرده‌اند.

تجربه این کشورها نشان می‌دهد که به لحاظ جایگاه واقعی، تغییر واحد پولی ملی در جایگاه معلول قرار دارد و نه علت. یعنی این سیاست فقط نشان از پشت کردن به شرایط بی‌ثبات و روآوردن به ثبات از طریق اصلاحات پولی، حقیقی و نهادی است و بنابراین این سیاست ماهیت علامت دهنده و مکمل نهایی دارد. همچنین تا وقتی اقتصاد با سیاست‌های تثبیت و اقدام‌های حقیقی و نهادی مستعد با ثبات نشده است، اقدام به تغییر واحد پول ملی به نتیجه مطلوب منجر نمی‌شود و تورم همچنان پابرجا می‌ماند و به نوعی شرایط برای تکرار تغییر واحد پول ملی تکرار می‌شود.

اگر به تجربه دو گروه از کشورها که اقدام به این عمل کرده‌اند، توجه کنیم با کشور‌هایی که در جنگ تورم‌های بسیار بالا را تجربه کرده‌اند و کشورهایی که اصلاحات اقتصادی انجام دادند و در پایان اصلاحات حذف سه صفر را به‌عنوان یک عمل مکمل و یک نشانه از تغییر وضعیت انجام داده‌اند، مواجه می‌شویم. این گروه موفق هم بودند مثلا آلمان‌ها بعد از جنگ جهانی اول به این دلیل که درگیر تورم‌های بسیار بالا شدند، چندین صفر از پول خود را حذف کردند که سریع جواب داد و به تثبیت اوضاع کمک کرد. کشورهایی بوده‌اند که با تجربه تورم‌های مستمر فکر می‌کردند که اگر چند صفر از پول ملی خود حذف کنند از تورم نجات می‌یابند، اما اساسا کار حذف چند صفر‏، حذف تورم نیست.

دولت‌ها اگر قبلا بسترها را فراهم کرده باشند به آرامش فضا کمک می‌کند، اما این‌طور نیست که در کوران تورم بخواهند از حذف سه صفر به‌عنوان ابزار و عامل ثبات استفاده کنند و نتیجه بگیرند؛ چنانچه تجربه اول روسیه بعد از فروپاشی شوروی ناموفق بود، ‌ولی تجربه‌های بعدی این کشور وقتی که ساختار خود را سروسامان داد با موفقیت مواجه شد در جایی که تمام قیمت‌ها مضربی از چند صفر، یعنی مضربی از هزار، صد هزار و یک میلیون باشند هم این کار جواب می‌دهد و دولت‌ها توانسته‌اند به‌راحتی و بدون هزینه اسکناس‌ها را کوچک کنند.

تجربه ناموفق آرژانتین در حذف صفر از پول ملی هم دلایل متعدد داشت. این کشور چندین بار پیاپی اقدام به تغییر واحد پول خود کرده است. ابتدا در سال 1970 در کوران تورم خود اقدام به حذف دو صفر از پول ملی کرد که به علت عدم همراهی با اصلاحات واقعی، تغییر یادشده نتیجه‌ نداد و تورم دوباره شتاب گرفته و ارزش پول ملی این کشور روند نزولی خود را ادامه داد. در سال 1983 این کشور اقدام به حذف چهار صفر از پول خود می‌کند، اما تورم و بی‌ثباتی فروکش نکرده و به این سبب در سال 1985 دوباره این کشور سه صفر از پول خود را حذف کرد و باز هم نتیجه حاصل نشد و تورم و بی‌ثباتی ادامه یافت. این تجارب بیانگر آن است که سیاست حذف صفرهای پول ملی به خودی خود منتج به نتایج مطلوب نخواهد شد اما متعاقب سیاست‌های پولی، مالی و اصلاحی ابتدای دهه 1990، حذف چهار صفر از پول ملی در آرژانتین به نتیجه مطلوب منجر شد و تورم را در این کشور به شدت کاهش داد.

لذا کشورهایی که در شرایط نامطمئن و بی‌ثبات بدون اصلاحات سیاستی و تثبیتی اقدام به تغییر صفرهای پول خود کرده اند، به نتایج موردنظر دست نیافته اند، اما کشورهایی که با اقدام‌های اصلاحی و تثبیتی، زمینه را برای تغییر واحد پولی فراهم کرده‌اند و از تغییر واحد پولی خود به عنوان یک اقدام مکمل، نهایی و ارسال یک نشانه به بازار و مردم استفاده کرده اند، به هدف خود رسیده‌اند.

در مجموع ایجاد فضای رقابتی و عمیقتر کردن بازارها؛ محدودکردن قدرت قیمت گذاری عوامل اقتصادی؛ انضباط و شفافیت در بودجه دولت و رفتار مالی دولت؛ اصلاح نظام مالیاتی و کاهش وابستگی اقتصاد کشور و بودجه دولت به درآمد نفت؛ محدودکردن فعالیت‌های نامولد و تثبیت نسبت مبادلات مرتبط و نامرتبط با تولید ناخالص داخلی؛ ایجاد نظام مدیریت اصلاح قیمت و نظارت بر تغییرات قیمت هنگام شوک درمانی؛ نظارت بر اعطای اعتبار و بازدریافت وام‌های معوقه و انضباط پولی، پیش شرط بسیاری از اقدام‌های اصلاحی به شمار می‌روند و تا زمانی که درمورد آنها فکری نشود، نمی‌توان به موفقیت هر نوع اصلاحاتی از جمله اصلاح واحد پول ملی امیدوار بود.

 استاد: عباس شاکری

منبع: انتخاب

اشتباه رضاشاه را سر تغییر واحد پول تکرار نکنند

با گذشت 82 سال از رسمیت "ریال" به عنوان واحد پول ملی، هنوز عموم مردم و حتی مسئولین از بکارگیری واژه نامأنوس و اروپائی "رئال" یا "ریال" امتناع کرده و در مراودات مالی خود از واحد غیررسمی ولی متداول "تومان" استفاده می کنند که همین دوگانگی موجبات اشتباه، سوءتفاهم و سردرگمی مردم می شود. آنها هر گاه قیمتی را به ریال می‌شنوند باید تبدیل به تومان بکنند، وقتی می شنود فلان طرح با اعتبار چند میلیاردی اجرا شده نمی دانند منظور گوینده ریال است یا تومان؟

هشت غول ثروت ایران

غول گردشگری ایران: حسین ثابت

حسین ثابت بکتاش متولد ۱۳۱۳ در مشهد است. از عناوین او، کارآفرین ثروتمند ایرانی، دلال فرش، و صاحب گروه هتل های ثابت را گفته اند.

ثابت تا پنج سال قبل در جزایر قناری ۵ هتل (۵ هزار تخت) داشته و در ایران نیز هتل بزرگ داریوش را به سبک تخت جمشید در کیش ساخته است.

وی، غیر از این هتل، چهار هتل دیگر نیز در کیش دارد و شرکت تجارت بین المللی ثابت و مجموعه پارک دلفین های کیش (دلفیناریوم و باغ پرندگان با مساحت بیش از ۶۵ هکتار) متعلق به اوست.

او کلنگ سرمایه گذاری هتل ۷ ستاره کوروش را نیز در جزیره کیش بر زمین زده که سیستم های آن با انرژی خورشیدی کار می کند (به عنوان نخستین هتل سبز ایران) و ۵۰۰ اتاق خواهد داشت.

سوئیت های هتل داریوش او در زمان های عادی سال هر شب ۴۰۰ هزار تومان و در ایام عید نوروز و… تا ۷۰۰ – ۸۰۰ هزار تومان هر شب اجاره داده می شود.

حسین ثابت چند هتل نیز در جزایر قناری اسپانیا تاسیس کرده و هم اکنون نیز بزرگترین شرکت هتل داری اسپانیا را صاحب است و خود او نیز در یکی از دو جزیره اختصاصی خود در اسپانیا زندگی می کند.

در خرداد ۸۷ رئیس سازمان میراث فرهنگی از فروش هتل های لاله تهران، یزد و سرعین با قیمتی معادل ۱۲۰۰ میلیارد ریال خبر داد. اسفندیار رحیم مشایی در مورد خریدار این خرید بزرگ گفته بود: «خریدار این هتل ها یکی از سهامداران این مجموعه است که دارای سوابق درخشان و موثری در صنعت گردشگری و هتل داری در داخل و خارج از کشور است.» این خریدار همان ثابت بود.

غول فولادی: محمد جابریان

محمد جابریان مدیرعامل مجتمع فولاد آرین سهند خریدار بلوک فولاد خوزستان بود که حتی افزایش ۸۷ درصدی قیمت عرضه نسبت به قیمت پایه نیز او را از دور رقابت خارج نکرد و سرانجام با اضافه کردن یک ریال سهامدار عمده فولاد خوزستان شد. او به همراه شش برادرش حدود سه دهه است که در بازار فولاد فعالیت می کنند. ارزش سهامی که تنها در این معامله خرید ۱۳۶۰ میلیارد تومان بود که حتما تمام ثروت این مرد نبوده است.

جابریان که «بچه کف بازار» است، درحال حاضر یک کارخانه فولاد دارد ودربازار آهن تهران یکی از سرشناس ترین هاست. یک نفر جدی یا شوخی گفته بود حاضر است سرقفلی موبایل جابریان را ۱۰۰میلیون تومان بخرد. فکرش رابکنید او با این خط موبایل چه می کند.

غول بازار پول: محمد صدر هاشمی نژاد

از مؤسسان اولین بانک خصوصی کشور و رئیس هیأت مدیره بانک اقتصاد نوین، مدیر عامل شرکت توانمند ساختمانی استراتوس، کسی نمی داند او چقدر ثروت دارد، اما در زمینه ساختمان سازی و بازرگانی از بزرگان به شمار می رود.

محمد صدر هاشمی نژاد سال گذشته در یکی از نشست های هیات نمایندگان اتاق تهران، زمانی که فرهاد فزونی یکی از اعضای هیأت نمایندگان این اتاق با حرارت به انتشار نامش در فهرست ۳۰میلیاردر اعتراض می کرد، اعضای هیات نمایندگان را خطاب قرارداد و گفت: «بیش از این گزارش مواظب جریانی باشید که چندین قرن است در ایران ریشه دارد و مدام چنگ می زند، ربطی هم به این دولت و دولتهای قبل ندارد.»

غول صادرات: اسدالله عسگر اولادی

اسدالله عسگر اولادی، رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین است و وضعیت واردات ایران از چین هم معلوم است.

وی از یکی از روزنامه های کثیرالانتشار گله کرده بود که چرا از او با عنوان «حاجی ترانسفر» نام برده اند. عسگراولادی اهل تهران است و چه کسی است که او را نشناسد.

براساس روایتی معتبر و مستند پیرمرد خوش قلب در جریان نگرانی بخش خصوصی از واگذاری نمایشگاه بین المللی تهران با آن وسعت در آن نقطه اعیان نشین تهران در جمع هیات نمایندگان اتاق چنین گفته بود: «جناب رئیس (آل اسحاق) اگر اجازه می دهید، بنده به عنوان یک کاسب جزء همین حالا چک خرید نمایشگاه را بکشم.»

از اعضای به نام مؤتلفه، رئیس اتاق مشترک ایران و چین، دارنده شرکت بزرگ «حساس» که در عرصه صادرات خشکبار و به خصوص پسته ایران در سطح جهان صاحب نام است. تابستان سال گذشته هم گفته شد دو بانک چینی را خریده، البته بعدا متذکر شد که کل بانکها را نخریده، بلکه سهام آنها را خریداری کرده است. چندین سال قبل، مجله آمریکایی فوربس که یک نشریه معتبر اقتصادی و مالی است و همواره وضع مالی شرکتهای بزرگ و افراد ثروتمند جهان را دنبال و در باره آنها گزارش تهیه می کند دارایی های او را به تخمین یکی از بانکداران ایرانی چهارصد میلیون دلار برآورد کرده بود. والبته فراموش نباید کرد که در یکی از همایشهای صادراتی، یک نفر گفت آقای عسگراولادی ۱۳۰میلیون صادرات دارد که او تکذیب کرد وگفت: «به ۱۰۰میلیون دلار نمی رسد.»

غول تکنولوژی: علاءالدین

امکان ندارد موبایل داشته باشید و نام علاءالدین را نشنیده باشید. صاحب پاساژ علاءالدین مردی است به همین نام. همان پاساژ سرخ رنگ حافظ – جمهوری که در کنار ساختمان سازمان بورس واقع شده است.

سرمایه حاجی علاءالدین مشخص نیست. این مرد همیشه در اتاقی کوچکی می نشیند که در طبقه همکف پاساژ قرار گرفته است. ظاهر مغازه چیز خاصی ندارد و رنگ و رو رفته هم هست، اما از پله های آهنی باریک انتهای مغازه که بالا بروید، حاجی، بزرگ بازار موبایل جمهوری، آنجا نشسته. سرمایه دار بازار موبایل جمهوری در دفتری با سقفى کوتاه، عرضى کم و طولى حدود ۲ تا ۲.۵ متر می نشیند.

غول ورزش: حسین هدایتی

محمدرضا هدایتی ۴۵ ساله و متولد تهران از محله دولاب است. مالک صنایع استیل آذین، مالک کارخانه های فولادسازی و ورق، دارنده بزرگترین شرکت پرورش میگوی ایران، برج ساز در دبی و دارای ملک و املاک در حاشیه خلیج فارس، مالک زمین های کشاورزی، سهامدار بازار مبل ایران، رئیس شرکتهای تجاری در ایران و خاورمیانه و چندین و چند فعالیت تجاری دیگر، عناوینی است که به حسین هدایتی نسبت می دهند.

خودش می گوید: «۲۲ سال است در کارخانه داری، کشاورزی و ساختمان سازی فعالیت می کنم. یک بچه مسلمانم که وجوهات خود را می پردازم و یک ریال هم بدهی بیمه ای و مالیاتی ندارم.»

عابر بانک پرسپولیسی ها (لقب هدایتی) حاضر است ۲۰ میلیارد تومان برای تصاحب این تیم و پر طرفدار بدهد، اما هنوز بحث خصوصی سازی در ورزش ما آنچنان جدی نشده که کسی به پیشنهاد اغوا کننده حسین هدایتی توجه کند.

غول بازار مبل: علی انصاری

محله و خانه قدیمی اش در مهرآباد جنوبی، ۲۰ متری زاهدی (شمشیری فعلی) و دقیقاً روبه روی مسجد امام جعفر صادق بود اما حالا دیگر آنجا نیست و در شمال شهر تهران باید سراغش را گرفت.

می گویند بخش کوچکی از اموال و دارایی های علی انصاری، بخش زیادی از زمین های یافت آباد است که الان بازار مبل ایران در آن بنا شده است. علی انصاری، اگرچه رئیس گروه سرمایه گذاری تات است و رئیس اتحادیه مبل سازان تهران، اما برای چهره شدن، ورود به عرصه فوتبال را انتخاب کرد. علی انصاری رئیس فدراسیون دوچرخه سواری است، اما با حضور در هیات مدیره باشگاه استقلال تبدیل به چهره خبرساز شد و حالا او را با حسین هدایتی مالک باشگاه استیل آذین، مقایسه می کنند. مشکلات مالی استقلال تاحدودی به دست انصاری حل و فصل شد.

غول نوکیا: احمد ابریشم چی

احمد ابریشم چی، متولد سال ۱۳۱۷ قم از کسانی است که در واردات تلفن همراه و وسایل جانبی و دستگاههای مخابراتی یکی از چهرههای شاخص در ایران به شمار میرود. همه نام او را در کنار ایراتل، نوکیا میشناسند. روزنامه اعتماد ملی از او با عنوان پدرخوانده نوکیا در ایران یاد کرده بود. همان «الف.الف» که در تابستان داغ سال ۸۸ و همزمان با حاشیه های انتخابات، گزارشی در روزنامه اعتماد ملی درباره وی منتشر شد و در روزنامه کیهان هم چند باری به وی حمله شد.

ابریشمچی در امور خیریه هم فعالیت هایی داشته است. از آن جمله می توان به پذیرایی از مهمانان در تمام طول سال در ویلاها و مهمانسراها در شمال و مشهد، اشاره کرد. همان چیزی که یکبار مورد نقد و حمله شدید روزنامه کیهان نسبت به او شد.

کیهان معتقد بود میهمانان خاصی به ویلاهای او سر می زنند، از جمله برخی مقامات. در هفته اول اسفندماه سال ۸۵، و در جریان فرار شهرام جزایری، حسین شریعتمداری در یادداشتی به بررسی احتمال دست داشتن برخی از افراد در فرار شهرام جزایری می پردازد که به دلایلی از سوی برخی از افراد حمایت می شدند.

منبع: http://www.happyiranian.org/content

دانشجو