خواستگاری در دنیا و ازدواج در بهشت

خواستگاری از حورالعین در دنیا:

یکی از راویان می گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که می فرمود: وقتی بنده ای بعد از نماز بگوید:{اللّهُمَّ اَعتِقنی مِنَ النارِ وَ اَدخِلنِی الجَنة وَ زَوِجنی مِنَ الحُورِ العینِ}:«خدایا! مرا از آتش جهنم آزاد و خلاص و رها کن و داخل بهشت گردان و از حوریان بهشتی به ازدواج من در بیار.»

جهنم می گوید: خدایا! بنده ات از تو درخواست می کند که او را از من رها و خلاص سازی پس او را آزاد کن. بهشت می گوید: پروردگارا! بنده ات مرا از تو خواست پس او را در من منزل ده. حوریان می گویند: پروردگارا! ما را از تو خواستگاری کرد، پس ما را به ازدواج او در بیاور.

اما اگر بنده ای بعد از نماز این دعا را نخواند، بهشت و حورالعین می گویند: او رغبتی به ما ندارد. و جهنم می گوید: او نسبت به من نادان است و نمی داند اینجا چه خبر است که آزادیش از من را نخواست.

 - هرکه سوره نوح را قرائت نماید، خداوند در بهشت به او سه باغ عنایت می کند و 200 حوریه به ازدواج او در می آورد که هریک در قصری باشند و همنشین رسول خدا شود.

 - هرکس در ازدواج بین دختر و پسر یا مرد و زن مؤمنی کوشش کند تا آن دو باهم ازدواج کنند، خداوند 1000 حوریه به ازدواج او درآورد که هرکدام در قصری از دُرّ و یاقوت باشند.

 - کسی که در دنیا مسجدی بسازد، خداوند در عوض هریک وجب آن، شهری در بهشت از طلا و نقره و یاقوت و زمرّد و زیرجد به او می دهد، ور در هر شهری هزاران قصر و هر قصری هزاران خانه و در هر خانه ای هزاران تخت و در هر تختی یک حوریه و برای هر حوریه هزاران دختر و پسر خدمتگزار، و در هر خانه ای هزاران سفره و در هر سفره ای هزاران طبق و در هر طبقی هزاران نوع غذای رنگارنگ.

- از امام محمدباقر(ع) نقل است که فرمود: هرکسی بعد از وضو یکبار آیةالکرسی بخواند، پروردگار عالم به او ثواب چهل سال عبادت می بخشد و برای او چهل درجه(در بهشت) بالا می برد و به او چهل حوریه بهشتی تزویج می کند.

 - روایت است: هرکس بعد از هرفریضه (نماز واجب)، ده مرتبه سوره«توحید» بخواند، حق تعالی از حورالعین به او تزویج نماید.

- روایت است: هرکس روز چهارشنبه، چهاررکعت نماز بگذارد و در هررکعت بعد از حمد یک مرتبه سوره «توحید» و سوره «قدر» را بخواند، خداوند توبه او را از هر گناهی قبول کرده و به او حوریه ای در بهشت تزویج فرماید.

* نکته ای که باید بگم اینه که مطمئنا خیلی ها می گن: اووووو چه خبره، 1000 تا 200 تا... یکیش کافیه، وقت نیست. در جواب باید عارض بشم که : چرا وقت هست، یکم با خودتون مزه مزه کنین، بعد از مرگ پرونده آدم بسته می شه یعنی دیگه نه خوبی توش می نویسن نه بدی، نتیجتا اگه مثلا یه مرد 5000 تا همسر هم تو بهشت داشته باشه، تا ابدلآباد با هموناست. بذارین یه جور دیگه بهتون بگم، عکس یه خانوم که به نظرتون خیلی زیباست رو بذارین پس زمینه کامپیوترتون، اینجوری دیگه هر روز چشتون به جمالش روشن می شه، هردفعه هم که می بینینش می گین چقدر خوشگله، خوش بحال شوهرش؛ این ماجرا ادامه پیدا می کنه تا اینکه یه ماهی می گذره، دیگه وقتی اون عکس رو می بینین احساسی نسبت بهش ندارین، انگار عکس یه جوجه تیغی پس زمینه باشه. خوب اون خانومه زشت شده؟ نه خیر شامه شما عادت کرده. تو بهشت هم همینه، اینطور نیست؟

* از همه چیز گفتیم الا یک چیز، حوریان بهشتی بینهایت زیبان، بر منکرش لعنت اما زنان مؤمنی که به بهشت می رن، بسیار زیباتر از حوریان هستند و مقامشون هم بسیار بالاتره، تا جایی که رسول خدا(ص) می فرماید: «هر مؤمنی را هفتاد زوجه از حوران می دهند(البته به غیر از اونایی که با عبادت خاص بدست آورده) و چهار زن از آدمیان، که مدتی با حوریه خلوت می کند، مدتی با زن دنیا و مدتی با خود».

این تفاوت در تعداد به این خاطره که مقام و حُسن و جمال زنان بهشتی بسیار بیشتر از حوریهای بهشتیه.

 *می گن حرف حرف میاره، راست می گن؛ یه چیز دیگه هم لازم شد که بگم: تو کتاب معاد آیت الله دستغیب اینطور نوشته که زنان دنیا توی بهشت می تونن با شوهران دنیویشون ازدواج کنن و اگه نخواستن با یه مؤمن دیگه، در واقع اینجا دیگه حق انتخاب با خانوماست، اونا می تونن شوهر خودشون رو انتخاب کنن که مطمئنن مرد بهشتی هم با کله قبول می کنه.

منبع: http://sefareshate-eslam.blogfa.com

امروز عجب روزی بود

امروز نهم اردیبهشت سال 1394 صبح برای تحویل یک پزونده به سازمان آموزش و پرورش به خرم آباد رفتم، وقتی از سازمان بیرون آمدم، یک اعلامیه بر روی نرده های سازمان توجهم جلب کرد. خوب که نگاه کردم دیدم اعلامیه مراسم سالگرد یکی از بهترین معلمان بنده بود. بله این اعلامیه سالگرد مربوط به مرحوم ملک محمد دوستی. مردی که یک عمر به آموزش و پرورش و فرهنگ این شهر خدمت کرد. مردی که آبرومند بود، آبرومند زیست و آبرومند این دنیا را ترک کرد. معلم ریاضی بنده بود در دبیرستان، خدایش بیامرزد.

عصر همین روز نهم وقتی از کنار آموزش و پرورش گذشتم، به مدرسه راهنمایی زینب الزهرا رسیدم. وای خدای من روی دیوار
اعلامیه خاکسپاری یکی از بهترین همکلاسی های دوران ابتدایی ام را دیدم. کسی که سال اول که به دبستان رفتم، با او به مدرسه رفتم و تا سال ششم ابتدایی همکلاس هم بودیم. او مرحوم افلاطون زرین قلم بود. افلاطون در اخلاق، در درس و در ادب نمونه بود. در طول دوران عمرم نشنیده ام که کسی کوچکترین گله ای از این مرد بزرگ داشته باشد. نشنیده ام و ندیده ام از او جز به نیکی یاد کرده باشند.