بعضی خیال می کنند که بهشتیان پاک پاک بوده اند که رفته اند بهشت. خیال می کنند بهشتیان با ما فرق می کنند. همه عارف و سالک بوده اند , هرجا که از بهشت و بهشتیان حرف به میان می آمد تصور بعضی ها این است که در حد قهرمان قصه ها و رویاها هستند و آدم هایی که نفسشان حق است و نگاهشان روشن و ......
البته ناگفته نماند که گناه نکردن و غلبه بر هوای نفس شجاعت می خواهد. و علی علیه السلام می فرماید. «شجاع ترین مردم کسی است که بر هوای نفسش غلبه کند.»
حالا این فکر آمده تا بگوید نه ! این طوری نیست . آدم های بهشتی مثل ما بوده اند.مثل من مثل تو،رفیق من و رفیق تو،همسایه من و همسایه تو، همکار من و همکارتو بوده اند. آن ها هم ممکن است توی دلشان زنگار کینه و حسد و هر خوی زشتی که بین ما وجود دارد وجود داشته است. اما آن عمل صالحی که قرآن بر آن تاکید می کند در انبان اعمالشان فراوان است و در ترازوی اعمالشان، کفهی کارهای نیکشان از کفهی بدیهاشان سنگینتر است.آدم ها معصوم نیستند و به هر حال خطاهایی دارند، خطاهایی که اگر پشیمان شوند و صمیمانه از خدا بخواهند که آنها را ببخشد و صادقانه به خدا بگویند: «چشم دیگه تکرار نمیشه» و دیگه گناه نمی کنند و به سوی او باز می گردند، مانع رفتن آنها به بهشت نمی شود . «استغفروالله ربی و اتوب الیه.» استغفار همان پشیمانی و بازگشت و همون چشم گفتن و دیگه تکرار نکردن و به سوی خدا رفتن است.
در بهشت نوبت خداست که زنگارها را از دل بهشتیان پاک کند و زلالشان کند ... .
همین الان به خدا صادقانه قول بدیم و بگیم «چشم دیگه تکرار نمیشه» و ازش بخواهیم کمک مان کند که بسویش برویم.
دیدار ما به قیامت ... در بهشت ... کنار قصرها و همان جایی که قرآن می فرماید: در سایه درختانی که از زیر آنها نهرها جاری اند انشاءالله ...
منبع:اقتباس از http://www.ef2.blogfa.com