ماه شب تار بی قراران

کسی که  ماه  شب تار  بی قراران  شد

انیس جان و  شــفابخش قلب یاران شد

نفوذ چشم و پیامش به جان اثر می کرد

همان  که  دلبر و  دلدار رهسپاران  شد

نه قلب پیر و جــوان پر شد  از محبت او

صمیم   قلب   مصفای   نو نهالان   شد

به سردی دی و بهمن که  ناله یخ میزد

صفای  آمــدنش   گرمی   بهـاران   شد

وجود مـردم  ایران  ز  دوریش  غمـــناک   

حبیب اهل دل  و  پیــر  این جماران شد

در آن زمان که ستم  پرده ســیاهی بود  

امید  بخش    قلوب   امیـــد واران   شد

چنان که روز ورودش بهـشت زهــرا رفت

گل  همیشه  بهاری  به  لاله زاران  شد

خوشا صفای زمانی که  ماه  بهمن  بود

تو  آمـــدی   و  دل  انقلاب  خندان  شد

«حمید»  اگـر چه نبــودی به دیدنت لایق 

ولی به  غمزه چشمت زجان نثاران شد

 حمیدرضا فاطمی - 12 بهمن 85