مادر ( به مناسبت روز مادر و روز زن)

گوینــــــــد مـــــرا چـــو زاد مـادر

روی کـــاناپه، لمـــــیدن آموخت

شب ها برِ ماهــــــواره تا صبــح

بیـدار نشست و دیــــدن آموخت

برچهـــره، سبوس و ماست مالید 

تا شیوه ی خوشگلیـــدن آموخت

بنــــمود «تتو»دو ابروی خویش 

تا رســم کمان کشـیدن آموخت 

هـــر ماه برفـــــــت نزد جــــراح

آیین چـــروک چیــــــدن آموخت

دستـــــــــم بگـــرفت و برد بازار

همـــــواره طلا خریدن آموخت

با دایــــــی و عمه های جعـــلی

پز دادن  و قُمپــــــزیدن آموخت

با قوم خودش ، همیــــشه پیوند

از قــــوم پـدر، بریـــــدن آمـوخت

پای تلفــــن دو ساعت و نیــــــم

گل گفتن و گل شنیـــدن آموخت

هر وقت ناهار و شام ما سوخت

از پیک، مدد رسیــــدن آموخت

بابام چـــــــو آمد از سر کـــــــار

بیماری و قد خمیـــــــدن آموخت

منبع: http://amomostafa.blogfa.com

گویند مــــرا چــــــــــو زاد مادر

پستان به دهان گرفتن آموخت

شبها بـــــــر گاهــــواره ی من

بیدار نشست و خفتن آموخت

دســــتم بگرفت و پا به پا بــرد

تا شیوه ی راه رفتن آمــــوخت

یک حـــرف و دو حــرف بر زبانم

الفاظ نهـــاد و گفــتن آمـــوخت

لبخـــند نهـــــــاد بـــر لب مـــن

بر غنچه ی گل شکفتن آموخت

پس هستی من ز هستی اوست

تا هستم و هست دارمش دوست

منبع: http://irajmirza-sher.blogfa.com