صفات مومن

صفات کلی:

رسول خدا(ص):

مؤمن کسى است که مؤمنان وى را بر اموال و امور خودشان امین مى ‏دانند.

مسلمان آن کسى است که مسلمانان از دست و زبان او در امان هستند. یعنی چه با دست و چه با زبان مسلمانان را آزار نمی دهد.

تفاوت مومن و مسلمان در مهاجرت است. و مهاجر کسى است که از بدی ها هجرت کند و آنچه را خداوند حرام فرموده ، ترک گوید.

حضرت آیت الله مروجی

نگاه به چهره مومن عبادت است

امام رضا(ع):

مؤمن کسى است که از کار خوبش شادمان و از کار بدش پشیمان شود.

صفات جزیی:

خصلت های مومن از رسول خدا(ص):

• یا على مؤمنین در وقت نماز به نماز حاضر مى‏ شوند.
• در پرداخت حقوق مالى شرعى تسریع مى ‏کنند.
• به مساکین و فقرا را غذا می دهند.
• دست محبت بر سر یتیمان مى ‏کشند.
• لباسشان کهنه ، اما تمیز است. کنایه از این است که آنچه شرع از نظر پوشش تعیین فرموده است ، مى ‏پوشد.
• آنچه به آنها مى ‏گویند فورا تکذیب نمى ‏کنند. (مقصود این نیست که مؤمن آنچه را مى ‏شنود ساده ‏لوحانه تصدیق مى ‏کند ، چه بسا آنچه را که به مؤمن مى‏ گویند دروغ باشد ، اما فورا تکذیب نمى ‏کند.)
• به وعده هایی که می دهند عمل می کنند.
• در امانت خیانت نمى ‏کنند.
• به راستى و صداقت سخن مى‏ گویند.
• پارسایان شبند و شیران روز.
• روزها روزه ‏دارند و شبها در قیام عبادت ‏اند.
• همسایگان را نمى‏ آزارند ـ اذیت ارادى ـ و به گونه ‏اى نیست که همسایگان از آنها در آزار باشند. ـ غیر ارادى ـ شاید هم مقصود این است که نه تنها خود اذیت نمى ‏کند، مراقب است که عائله ‏اش هم موجبات اذیت همسایگان را فراهم نکنند.
• (در زمین با نرمى و تواضع گام بر مى‏ دارند). حالت تکبر ندارند.
• گامهایشان به سوى خانه‏ هاى بى سرپرستان است.
• در تشییع جنازه مؤمنان شرکت مى ‏کنند.

امام سجاد(ع):

• مؤمن علمش با بردباری‌اش در آمیخته است.
• علم در مؤمن تکبر و خود خواهى پدید نمى ‏آورد.
• مى ‏نشیند تا بیاموزد.
• در مجلسى که بهره علمى نداشته باشد شرکت نمى ‏کند.
• سکوت مى ‏کند تا سالم بماند.
• بیهوده سخن نمی گوید.
• اگر صحبت مى ‏کند براى آن است که بفهمد.
• آنچه از دوستانش به رسم امانت مى ‏داند به دوستانش نیز باز گو نمى‏ کند.
• امانتدار است. (هم امانت مالی و هم راز نگه دار )
• حق را کتمان نمى‏ کند، اگر چه به نفع دشمنش باشد.

مومن هرگز چیزى را که در آن شائبه ریا هست ، انجام نمى ‏دهد و به دلیل خجالت و حیا کار درست را ترک نمى ‏گوید.

• نسبت به آنچه درباره ‏اش مى ‏گویند بیم دارد.
• نسبت به آنچه دیگران نمى ‏دانند از بدی ها استغفار مى‏ کند.
• از تعریف هاى جاهلانه و متملقانه مغرور نمى ‏شود.
• بیم دارد لغزش هایش از ناحیه کسى که از آنها با خبر است بر ملا شود.
• اضطراب ناشى از محبت
• ازدیاد ایمان در اثر شنیدن سخن حق
• سجده و خضوع در برابر حق
• مراقبت در نمازها
• صیانت شهوت (مؤمن شهوتش را با ایمان مهار کرده است)

منبع:www.monajat.org