یــادهـــــا و خــاطـــــــــــــــره هـــــا

یــادهـــــا و خــاطـــــــــــــــره هـــــا

رســول خــدا (ص) : مــــردم در خــواب انـد وقتــى کـه می میــرنــد, بیـــدار مـیشــونــد
یــادهـــــا و خــاطـــــــــــــــره هـــــا

یــادهـــــا و خــاطـــــــــــــــره هـــــا

رســول خــدا (ص) : مــــردم در خــواب انـد وقتــى کـه می میــرنــد, بیـــدار مـیشــونــد

عوامل افزایش و کاهش رزق و روزی

رزق و روزی بخشش هایی است که خداوند به انسان در دنیا و آخرت می دهد تا بدان نیازهای مادی و معنوی خود را پاسخ دهد. البته واژه رزق بیشتر در امور مادی به کار می رود و از همین روست که برخی ها رزق را تنها به معنای غذا، طعام، خوراکی ها، نوشیدنی ها و قوت روزانه می دانند که وارد شکم می شود و به نیازهای جسمی انسان پاسخ می دهد. اما مفهوم رزق و روزی فراتر از این مقولات است و همه ضروریات زندگی را شامل می شود. 

زندگی انسان در دنیا و آخرت برپایه رزق ساماندهی می شود. از همین رو، مهمترین و اصلی ترین دغدغه انسان را تشکیل می دهد. از آن جایی که رزق و روزی از سوی خداوند تعیین و مشخص می شود، هرکسی بر آن است تا بداند چگونه می تواند از کاهش آن رهایی یابد و شیوه های افزایش آن را به دست آورد. برهمین اساس نویسنده در مقاله حاضر براساس آموزه های وحیانی اسلام بر آن است تاپاسخ اسلام را درباره علل و عوامل افزایش و کاهش رزق و روزی را تبیین کند. 

  

jfr543 

رزق و روزی تعیین شده از سوی خدا

«رزق» واژه عربی است که در فارسی به «روزی» ترجمه می شود. رزق در فرهنگ قرآن، همه عطایای جاری دنیا و آخرتی است که از سوی خداوند به انسان و یا هر موجودی بخشیده می شود. البته برخی آن را تنها در دایره محدود غذا، طعام، خوردنی ها، آشامیدنی ها و قوت روزانه یعنی هر آنچه که وارد شکم می شود معنی می کنند.  

خداوند به حکم الوهیت (مائده، آیه ۸۸)، خالقیت (روم، آیه ۴۰؛ فاطر، آیه۳) و ربوبیت روزی موجودات ازجمله انسان را تامین می کند. (بقره، آیات ۲۱و ۲۲، اسراء، آیه۳۰) و براساس قدرت و علم تقسیم می کند و روزی را بسط و قبض می دهد. (سبا، آیات ۳۶ و ۳۹) 

بنابراین، تفاوت روزی انسانها براساس حکمت و علم و آگاهی خداوند به احوال بندگان و مشیت و تدبیر الهی در حق بندگان است (رعد، آیه ۲۶، اسراء آیه۳۰؛ عنکبوت، آیه۶۲؛ روم، آیه ۳۷) ولی هرگز این تفاوت در رزق به معنای تفاوت در شرافت نیست، از همین رو لازم است تا علی رغم تفاوتها در ثروت و فقر، مساوات در میان انسانها مراعات شود (نحل، آیه۷۱)

عوامل افزایش روزی

اکنون که دانسته شد روزی و رزق بندگان در دست خداوند وبراساس حکمت و مشیت و تدبیر الهی است؛ این پرسش مطرح می شودکه عوامل دیگر چه تاثیری می تواند در افزایش و یا کاهش روزی داشته باشد؟  

در پاسخ باید گفت که خداوند در اصل برای هر انسانی روزی مقدر شده ای قرار می دهد، ولی عواملی موجب می شود که دیر یا زود به دست آدم برسد، یا کیفیت بهره مندی آن تغییر کند و این نعمت ها به شکل خیر و مثبت مورد استفاده شخص قرار نگیرد و یا موجبات نقمت و گرفتاری او شود. به عنوان نمونه تقوا براساس آیات ۲ و ۳ سوره طلاق موجب می شود تا در رزق آدمی برکت داده شود.    

 

 fde321xc

 

پس با تقوا می توان کیفیت روزی را تغییر داد و موجب شد تا برکت در رزق ایجاد شود و بهره مندی انسان از آن افزایش یابد. پیامبر(ص) با اشاره با عامل دیگری چون سحرخیزی می فرماید که چنین عملی موجب برکت بخشی به رزق می شود. ایشان در این باره می فرماید: باکروا طلب الرزق و الحوائج فان الغدو برکه و نجاح؛ در پی روزی و نیازها، سحرخیز باشید؛ چرا که حرکت در آغاز روز و سحر خیزی مایه برکت و موفقیت است. (المعجم الاوسط، ج ۷، ص ۱۹۴، حدیث ۷۲۵۰)

پیامبر(ص) خشنودی و رضایتمندی را از عوامل برکت بخشی به روزی دانسته و می فرماید:

هرکس روزی ای دارد که حتما به او خواهد رسید. پس هر کس به آن راضی شود، برایش پر برکت خواهد شد و او را بس خواهد بود و هرکس به آن راضی نباشد، نه برکت خواهد یافت و نه او را بس خواهد بود. روزی در پی انسان است، آن گونه که اجلش در پی اوست. ( اعلام الدین، ص ۳۴۲) 

آنچه به عنوان عوامل مطرح می شود، ناظر به برکت و نیز بهره مندی از همان چیزی است که به عنوان لایحتسب (طلاق، آیات ۲ و ۳) مطرح شده است.    

۱- عدالت: بی گمان دنیا برپایه عدالت بنیاد نهاده شده است. هرگونه رفتاری بیرون از دایره عدالت موجب خروج از نظام احسن الهی است و به عنوان ظلم موجبات بدبختی شخص و دیگران را فراهم می آورد.بر همین اساس باید همه زندگی را بر مدار عدالت سامان داد تا در نظام احسن به درستی از همه چیز بهره مند شویم. از این رو مهمترین عامل در جذب و افزایش روزی را عدالت دانسته اند. امام صادق(ع) می فرماید:

اگر در میان مردم عدالت برقرار شود، همه بی نیاز می شوند و به اذن خداوند متعال آسمان، روزی خود را فرو می فرستد و زمین برکت خویش را بیرون می ریزد (کافی، ج۳، ص۵۶۸،حدیث ۶)

2- خوش خویی: از مهم ترین علل و عوامل افزایش روزی خوش خلقی است. امام علی(ع) در این باره می فرماید: فی سعه الاخلاق کنوز الارزاق؛ گنج های روزی در وسعت اخلاق نهفته است. (کافی، ج۸، ص۲۳)

3- خوشی خویی با خانواده: همان طوری که گذشت خوش خویی عامل جلب نعمت و افزایش برکات و روزی است؛ ولی خوش خویی در خانواده تاثیرات مهمتری دارد و تاثیر آن فوری تر و بهتر است. امام صادق(ع) درباره نقش خوش خلقی در خانواده می فرماید: من حسن بره باهل بیته زید فی رزقه؛ کسی که به خانواده اش خوب احسان کند روزی اش زیاد می شود. (بحارالانوار، ج۷۱، ص۱۰) 

 

 poooooolele

4-نیت خوب: نیت خوب یعنی داشتن حسن فاعلی که خود نشانه ای از ایمان و اخلاص است، از علل و عوامل افزایش روزی است. نیت خوب و خوش خویی در کنار هم مهم ترین عواملی است که امیر مومنان علی(ع) به آنها اشاره داشته و می فرماید: انسان، با نیت خوب و اخلاق خوب، به تمام آنچه در جستجوی آن است، از زندگی خوش و امنیت محیط و روزی زیاد، دست می یابد. (غررالحکم، ح ۱۰۷۰۷) امام باقر(ع) نیز در این باره می فرماید: من حسنت نیته زید فی رزقه؛ هر که خوش نیت باشد، روزی اش افزایش می یابد. (بحارالانوار، دار احیاء التراث العربی، ج ۵۷، ص ۱۷۵) 

5- صله رحم: با نگاهی به آیات و روایات این معنا به دست می آید که عوامل تنها در افزایش و کاهش کیفیت نقش ندارد، بلکه در افزایش و کاهش اصل رزق و روزی و کمیت آن نیز مؤثر است. به عنوان نمونه امام صادق(ع) می فرماید: صله رحم، انسان را خوش اخلاق، با سخاوت و پاکیزه جان می نماید و روزی را زیاد می کند و مرگ را به تأخیر می اندازد. (کافی، ج۲، ص۱۵۱، حدیث ۶) پس صله رحم نقش اساسی در افزایش روزی از نظر کمیت دارد.

6- زیارت قبر امام حسین(ع): از دیگر عواملی که روزی را زیاد می کند، زیارت قبر امام حسین(ع) در کربلا است. امام صادق(ع) درباره تاثیر زیارت امام حسین(ع) در افزایش روزی می فرماید: زیارت امام حسین(ع) را رها نکن و دوستان خود را هم به آن سفارش کن که در این صورت، خداوند عمرت را طولانی و روزی ات را زیاد می کند و زندگی ات را همراه با سعادت می کند و جز سعادتمند نمی میری و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت می کند. (کامل الزیارات، ص ۲۸۶) امام باقر(ع) در بیان چرایی تاثیر فوق العاده زیارت امام حسین(ع) در افزایش روزی می فرماید:

حسین، بزرگ مرد کربلا، مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیب زده به شهادت رسید. پس خداوند، به ذات خود، قسم یاد کرد که هیچ مصیبت زده و رنجیده خاطر و گنهکار و اندوهناک و تشنه ای و هیچ بلا دیده ای به خدا روی نمی آورد و نزد قبر حسین(ع) دعا نمی کند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمی سازد، مگر اینکه خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده می کند و گناهش را می بخشد و عمرش را طولانی و روزی اش را گسترده می سازد. پس ای اهل بینش، درس بگیرید! (بحارالانوار، ج۱۰۱، ص ۶۴، حدیث ۵)

۷-صداقت در گفتار و انصاف در رفتار: پیامبر(ص) در این باره می فرماید: هر کس، راستگویی در گفتار، انصاف در رفتار، نیکی به والدین و صله رحم الهام شود، اجلش به تاخیر می افتد، روزی اش زیاد می گردد، از عقلش بهره مند می شود و هنگام سوال (ماموران الهی) پاسخ لازم به او تلقین می گردد. (اعلام الدین، ص ۲۶۵)

۸-تقوای الهی: چنان که گفته شد، یکی از عوامل افزایش روزی تقواست. البته تقوا هم در کیفیت تاثیر می گذارد و موجب برکت می شود و هم میزان آن، دگرگون می کند، چرا که خداوند افزون بر آنچه که در حساب اوست، به او عنایت خاص خواهد کرد. پیامبر(ص) درباره نقش تقوا در افزایش روزی انسان ها می فرماید: من سره ان ینساله فی عمره و یوسع له فی رزقه فلیتق الله و لیصل رحمه؛ هر کس دوست دارد که عمرش طولانی و روزی اش زیاد شود، تقوای الهی پیشه کند و صله رحم نماید. (بحارالانوار، ج۴۷، ص ۱۰۲، حدیث ۶۵) 

 

 jjuiyh76

۹- امر به معروف و نهی از منکر: همان گونه که انسان باید اهل تقوا باشد باید دیگران را نیز بدان تشویق کند که همان امر به معروف و نهی از منکر است تا از خسران ابدی رهایی یابد. (سوره عصر) البته برخی بر این گمان باطل هستند که عمل به این وظیفه و تکلیف عقلی و شرعی موجب می شود که رزق و روزی آنان کاسته شود و امکان بهره مندی از نعمت های الهی در دنیا را از دست بدهند، چرا که انجام این کار به معنای دشمن خریدن و ناخشنود کردن مردمان است. اما باید دانست که امر به معروف موجب کاهش روزی نیست بلکه وضعیت را برای شخص بهتر می کند و از خسران و زیان در سرمایه رهایی می بخشد. امام علی(ع) این باره می فرماید: امر به معروف و نهی از منکر نه اجلی را نزدیک می کند و نه از روزی کم می نماید، بلکه ثواب را دو چندان و پاداش را بزرگ می سازد و برتر از امر به معروف و نهی از منکر سخن عادلانه ای است نزد حاکمی ستمگر. (غررالحکم، ج۲، ص۶۱۱، حدیث ۳۶۴۸)

۰۱- نماز ویژه نماز شب: انجام فرایض الهی به ویژه نماز از موجبات افزایش روزی است. پیامبر(ص) در این باره می فرماید: نماز، آیین های دین است و رضای پروردگار در آن است و آن راه پیامبران است. برای نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزی است. (خصال، ص۵۲۲، ح۱۱) البته نماز شب برکات و آثار بیشتری در زندگی بشر دارد. از این رو در بیان فواید و آثار نماز شب به افزایش روزی و برکت آن اشاره می شود.

۱۱- امانت داری: بی گمان اعتماد، مهمترین سرمایه اجتماعی هر انسانی است. انسان با امانت داری و اموری از این دست به این سرمایه اجتماعی دست می یابد و شریک مال مردم می شود. البته امانت داری خود تاثیر مستقیمی در افزایش رزق و روزی افراد دارد. امام علی(ع) درباره نقش امانت داری می فرماید: امانتداری روزی می آورد و خیانت در امانت فقر. (بحارالانوار، ج۷۸، ص۶۰، حدیث۱۳۸) امام موسی کاظم(ع) نیز در این باره می فرماید: ادای امانت و راستگویی، روزی را زیاد می کند و خیانت و دروغگویی باعث فقر و نفاق می شود (بحارالانوار، ج۷۸، ص۳۷۲).

۲۱- روشن کردن چراغ قبل از غروب خورشید: برخی از رفتارهای انسان که نشانه ای از شکرگزاری است خود موجب افزایش روزی است. همان گونه که رفتارهای کفرآمیز و ناسپاسی مانند بخل موجب می شود که خداوند بر آن بنده سخت گیرد، انجام برخی از کارهایی که نشانه احسان و بخشش است، موجب می شود که خداوند درهای روزی را به سوی بنده بگشاید؛ چرا که اگر شکر کنیم بر میزان آن می افزاید. امام صادق(ع) با اشاره به یکی از رفتارهای نیک که موجب افزایش روزی می شود می فرماید: خداوند زیبایی و خودآرایی را دوست دارد و از فقر و تظاهر به فقر بیزار است. هرگاه خداوند به بنده ای نعمتی بدهد، دوست دارد اثر آن را در او ببیند. عرض شد: چگونه؟ فرمودند: لباس تمیز بپوشد، خود را خوشبو کند، خانه اش را گچکاری کند، جلوی در حیاط خود را جارو کند، حتی روشن کردن چراغ قبل از غروب خورشید فقر را می برد و روزی را زیاد می کند. (امالی طوسی ص۲۷۵، حدیث ۵۲۶)

۳۱- نظافت و بهداشت: از دیگر عواملی که موجب افزایش روزی می شود، نظافت و بهداشت است. امام صادق(ع) در این باره می فرماید: شستن ظروف و جارو زدن جلو در منزل، باعث جلب روزی می شود. (خصال، ص۴۵، حدیث۳۷)

۴۱- سفر و هجرت: از دیگر عوامل افزایش و برکت در رزق و روزی باید به سفر و هجرت از وطن اشاره کرد. امام علی(ع) در این باره فرموده است: برای کسب بلند مرتبگی، از وطن خود دور شو و سفر کن که در مسافرت پنج فایده است: برطرف شدن اندوه، بدست آوردن روزی و دانش و آداب زندگی و همنشینی با بزرگواران. (مستدرک الوسائل، ج۸، ص ۱۱۵، ح ۹۱۹۹)

51- نومیدی از غیرخدا: پیامبر(ص) در این باره می فرماید: هر کس از غیر خدا ببرد، خداوند، هزینه زندگی او را تامین می کند و از جایی که انتظار ندارد، روزی اش می دهد؛ اما هر کس چشم امیدش به دنیا باشد، خداوند، او را به دنیا وامی گذارد.(نهج الفصاحه، حدیث ۳۰۰۴)

61-٫ استغفار و توبه: بسیاری از مشکلات بشر به سبب گناهان است. استغفار و توبه موجب می شود تا انسان به مسیر درست بازگردد و خود را سرزنش کند که مسیر نادرستی را پیموده است. از این رو در آیات قرآنی استغفار به عنوان عامل مهم در دفع بلا و رفع بلا و جلب نعمت معرفی شده است. از جمله کارکردهای استغفار افزایش رزق است که در آیات آمده و امیرمؤمومنان علی(ع) نیز درباره آن می فرماید: الاستغفار یزید فی الرزق؛ استغفار روزی را زیاد می کند.(بحارالانوار ج۷۳ ص ۳۱)

عوامل کاهش روزی

اما عواملی که موجب می شود تا انسان دچار کاهش روزی شود و هم از کمیت و هم از کیفیت محروم گردد، همان چیزهایی است که گفته شد. به این معنا که هرگونه بی تقوایی یا قطع رحم یا ارتکاب گناهانی مثل زنا و دروغ و غیره موجب می شود که انسان دچار کاهش روزی شود.

1- قطع رحم: امام صادق علیه السلام درباره نقش گناهان در زندگی بشر از جمله نقش گناه بزرگ و کبیره قطع رحم به کاهش روزی قطع کنندگان رحم اشاره می کند و می فرماید: اَلذُّنوبُ الَّتى تُغَیِّیرُ النِّعَمَ البَغىُ وَ الذُّنوبُ التَّى تورِثُ النَّدَمَ القَتلُ وَ الَّتى تُنزِلُ النِّقَمَ الظُّلمُ وَالَّتى تَهتِکُ السُّتورَ شُربُ الخَمرِ وَ الَّتى تَحبِسُ الرِّزقَ الزِّنا وَ الَّتى تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطیعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظلِمُ الهَواءَ عُقوقُ الوالِدَینِ؛گناهی که نعمت ها را تغییر مى دهد، تجاوز به حقوق دیگران است. گناهى که پشیمانى مى آورد، قتل است. گناهى که گرفتارى ایجاد مى کند، ظلم است. گناهى که آبرو مى بَرد، شرابخوارى است. گناهى که جلوى روزى را مى گیرد، زناست. گناهى که مرگ را شتاب مى بخشد، قطع رابطه با خویشان است. گناهى که مانع استجابت دعا مى شود و زندگى را تیره و تار مى کند، نافرمانى از پدر مادر است.(علل الشرایع، ج ۲، ص ۵۸۴)

2- زنا : گناهان کبیره که مصداق بی تقوایی بشر است، عامل مهم در خشم الهی است. از این روست که گناهانی چون زنا موجب می شود که انسان گرفتار حبس رزق و محرومیت و یا کاهش در روزی عطایی شود. همان که در حدیث پیشین آمده است زنا عامل مهمی در کاهش روزی یا کلا محرومیت بشر از رزق الهی می شود. پیامبر صلى الله علیه و آله نیز در سخنی به پیامدهای زیانبار زنا اشاره می کند و محرومیت زناکار از رزق الهی را یکی از پیامدهای آن بر می شمارد و می فرماید:فِى الزِّنا سِتُّ خِصالٍ: ثَلاثٌ مِنها فِى الدُّنیا وَ ثلاثٌ فِى الآخِرَةِ، فَاَمّا الَّتى فِى الدُّنیا فَیَذهَبُ بِالبَهاءِ وَ یُعَجِّلُ الفَناءَ وَ یَقطَعُ الرِّزقَ وَ اَمّا الَّتى فِى الآخِرَةِ فَسوءُ الحِسابِ وَ سَخَطُ الرَّحمنِ وَ الخُلودُ فِى النّارِ ؛ زِنا، شش پیامد دارد: سه در دنیا و سه در آخرت. سه پیامد دنیایى اش این است که: آبرو را مى بَرد، مرگ را شتاب مى بخشد و روزى را مى بُرد و سه پیامد آخرتى اش: سختى حسابرسى، خشم خداى رحمان و ماندگارى در آتش است.(خصال، ص ۳۲۱، حدیث ۳)

3- دروغ: همان گونه که صداقت موجب افزایش روزی است، دروغ نیز موجب کاهش آن است. رسول اکرم صلى الله علیه و آله در این باره می فرماید:اَلکَذِبُ یَنقُصُ الرِّزقَ؛ دروغ، روزى را کم مى کند.(الترغیب و الترهیب، ج۳، ص۵۹۶، ح۲۹)

4- ناشکیبایی و بی صبری: ناشکیبایی عامل مهم در کاهش روزی است. امیرمومنان امام على علیه السلام در بیان علل محرومیت انسان از رزق حلال می فرماید :إِنَّ العَبدَ لَیَحرُمُ نَفسَهُ الرِّزقَ الحَلالَ بِتَرکِ الصَّبرِ، وَلا یُزادُ عَلى ما قُدِّرَ لَهُ؛ بنده به سبب بى صبرى، خودش را از روزى حلال محروم مى کند و بیشتر از روزى مقدّر هم نصیبش نمى شود.(شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۶۰)

5- بد خلقی: همان طور که خوش خویی موجب افزایش و برکت در رزق می شود، بدخلقی نیز موجب کاهش آن است. امیرمومنان امام على علیه‏السلام می فرماید:مَنْ ساءَ خُلْقُهُ ضاقَ رِزْقُهُ؛هر کس بد اخلاق باشد، روزى‏ اش تنگ مى‏شود. (غررالحکم، ح ۸۰۲۳)

6- عدم توجه به نظافت منزل و نظافت شخصی : یکی دیگر از عوامل کاهنده رزق و روزی عدم توجه به نظافت است. در بعضی خانه ها دیرهنگام نظافت صورت می گیرد بطوری که گوشه اتاق ها تار عنکبوت دیده می شود و یا بعضی اشخاص به نظافت خود توجه نمی کنند. مثلا قبل و بعد از غذا خوردن دستهای خود را با صابون نمی شویند. و یا ناخن های آنها بلند شده است. این عامل نیز یکی از عوامل کاهنده رزق است.

انسان می بایست همواره امیدش به خداوند باشد و بداند که روزی تقسیم شده است و برای افزایش برکت و روزی می بایست امید به خدا داشته و از خلق بریده باشد که او برای بنده بس و کفایت می کند. پس همواره دست به دعا و نیایش به سوی خداوند داشته باشیم و همان ذکر امام صادق علیه‏السلام را برزبان جاری سازیم و بگوییم :اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ قَسَمتَ لى مِن قِسمٍ اَو رَزَقتَنى مِن رِزقٍ فَاجعَلهُ حَلالاً طَیِّبا واسِعا مُبارَکا قَریبَ المَطلَبِ سَهلَ المَخَذِ فى یُسرٍ مِنکَ وَ عافَیةٍ وَ سَلامَةٍ وَ سعادَةٍ اِنَّک عَلى کُلِّ شَى ءٍ قَدیرٌ؛ خدایا! بر محمّد و خاندان او، درود فرست و آنچه را برایم قسمت کرده و یا روزى نموده اى، حلال، پاک، فراوان، با برکت، دست یافتنى و آسان به دست آمدنى قرار بده، با راحتى، عافیت، تندرستى و خوش بختى از سوى خود مقرر کن! به درستى که تو بر هر چیز توانایى.(بحارالأنوار، ج ۸۹، ص ۳۷۷، حدیث ۶۶)

امیرمومنان امام على علیه‏السلام نیز از خداوند می خواهد تا در همه احوال با او باشد و به زندگی اش برکت دهد. آن حضرت می فرماید :اَللّهُمَّ ارْزُقنى عَقْلاً کامِلاً وَ عَزْما ثاقِبا وَ لُبّا راجِحا وَ قَلْبا زَکیّا وَ عِلْما کَثیرا وَ اَدَبا بارِعا وَاجْعَلْ ذلِکَ کُلَّهُ لى وَلا تَجْعَلْهُ عَلَىَّ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ؛خدایا مرا عقلى کامل ، تصمیمى نافذ، خردى برتر، دلى پاک، دانشى فراوان و ادبى والا روزى کن و تمام اینها را به سود من قرار ده نه به زیانم،اى مهربان‏ترین مهربانان.(غرر الحکم، ح ۳۸۱۳)

التبه باید توجه داشت هر که بامش بیش برف بیش تر،‌به این معنا که اگر رزق و روزی تو زیاد شد مسئولیت تو در قبال خود و خدا و خلق نیز افزایش می یابد. پس باید توجه داشت که هر افزایش روزی سودمند نیست چرا که مسئولیت های دوچندانی بر گرده و گردن شما خواهد آمد که اگر پاسخ گو نباشی می بایست در قیامت پاسخ گو باشی. پس اصل را در برکت خواهی بگذارید و از خداوند بخواهید تا به همان کم شما را قانع سازد و برکت دهد تا بهره خود را از دنیا برگرفته و در آخرت سعادتمند ابدی شوید. امام رضا علیه السلام می فرماید: مَن رَضى عن الله تعالى بالقَلیل مِن الرّزق رضَى الله منه بالقَلیل مِنَ العَمل؛ هر کـس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد، خداوند از عمل کم او راضى خواهد بود.(بحـارالانـوار،ج ۷۸،ص ۳۵۷)

انسان باید همواره امیدش به خداوند باشد و بداند که روزی تقسیم شده است و برای افزایش برکت و روزی باید امید به خدا داشته و از خلق بریده باشد که او برای بنده کفایت می کند.

البته باید توجه داشت هر که بامش بیش برفش بیشتر، به این معنا که اگر رزق و روزی تو زیاد شد مسئولیت تو در قبال خود و خدا و خلق نیز افزایش می یابد. پس باید توجه داشت که هر افزایش روزی سودمند نیست چرا که مسئولیت های دوچندانی بر گرده شما خواهد آمدکه می بایست در قیامت پاسخ گو باشید. پس اصل را در برکت خواهی بگذارید و از خداوند بخواهید تا به همان کم، شما را قانع سازد و برکت دهد تا بهره خود را از دنیا برگرفته و در آخرت سعادتمند ابدی شوید. امام رضا(ع) می فرماید: من رضی عن الله تعالی بالقلیل من الرزق رضی الله منه بالقلیل من العمل؛ هر کس به رزق و روزی کم از خدا راضی باشد، خداوند از عمل کم او راضی خواهد بود.(بحارالانوار، ج۸۷، ص ۳۵۷).

منبع: ساموس

زیارت امام حسین(ع) را رها نکن و دوستان خود را هم به آن سفارش کن که در این صورت، خداوند عمرت را طولانی و روزی ات را زیاد می کند و زندگی ات را همراه با سعادت می کند و جز سعادتمند نمی میری و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت می کند. (کامل الزیارات، ص ۲۸۶) امام باقر(ع) در بیان چرایی تاثیر فوق العاده زیارت امام حسین(ع) در افزایش روزی می فرماید:
 
براساس آموزه های وحیانی قرآن، روزی و رزق تنها در دست خداوند است (ملک، آیه ۲۱، ذاریات ۵۸) و خداوند است که روزی هرکسی را در اختیارش قرار می دهد. در هستی جز خداوند روزی دهنده نیست و خداوند روزی انسان ها را از آسمان و زمین تامین می کند. (یونس ، آیه ۳۱ و آیات دیگر)
نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد