موجـــیم و وصل ما، از خــود بریـــدن است
ساحل بهانهای است، رفتن رسیدن است
تا شعله در ســـــریم، پــــــروانه اخـــــگریم
شمعیم و اشک ما، در خود چکیدن است
ما مرغ بی پـــــریم، از فــــــوج دیـــــگریــــم
پـــرواز بـــال ما، در خــــــون تپـــــیدن است
پر میکشـــــــــیم و بال، بر پـــــردهی خیال
اعجاز ذوق ما، در پـــــــــر کشـــــیدن است
ما هـــیچ نیستیم، جـــز سایهای ز خویش
آیـیـــــن آینــــــه، خـــــود را نـــدیــدن است
گفتی مرا بــخـــــــوان، خواندیم و خامشی
پاسخ همــین تــــو را، تنـــها شنیدن است
بی درد و بی غـــم است، چیدن رسیده را
خامـــیم و درد ما، از کـــــال چــــــیدن است
قیصر امین پور