اینها اسناد شرافت ملتند.

گاندی می گوید: «من شهادت را از شهدای عاشور آموختم.»

و ما می گوییم: «حماسه شهدایمان امتداد حماسه شهدای کربلاست.»

شخصیت شهدای ما از جنس ناشناخته ایست که انشای درون هریک آنان سالها ساعت می طلبد.

شهیدپرویز پرویزپور ازناشناخته های دفاع مقدس است.سرداری گمنام با عیاری برجسته از جنس مردانی که ادعا در وجودشان شکسته بود و شیشه غرورش به سنگ تقوا هزار تکه.

شهیدپرویزپور

نمی خواهیم شاهنامه را مرور کنیم. مردان شاهنامه طفیل شجاعت شهیدانند. نمی خواهیم مردان دفاع و حماسه را آسمانی کنیم. آنها خود بخشی از آسمانند. نمی خواهیم شهیدان را خورشید بنامیم آنان خود نجوم ثاقب و شمس اظهرند. از شهیدانمان نمی شود چیزی سرود، چون سرودهایمان اجزای لاینفک وجود آنان است.

شهید پرویزپور فرمانده اطلاعات عملیات و با ادبیات دفاع مقدس از « بچه های اخلاص » با تسلط به زبان قرآنی و گویش عربی از معدود شهدایی است که با نفوذ به قلب قرارگاه ها و پادگانهای نظامی عراق با شجاعت و طمانینه و ارائه اسم رمز عبور از سیستم بازرسی و دژبانی دشمن چون صاعقه ای می گذشت.

او سهم فراوانی در کسب، چینش و گزینش اطلاعات دسته اول نظامی و ترسیم کالک و نقشه های عملیاتی داشت.

شهید پرویزپور حتی برای تامین امکانات و تجهیزات و آذوقه نیروهای شناسایی و اطلاعاتی که بیش از یک هفته در شرایط نامساعد و نابرابر نظامی در آنسوی نقطه صفر مرزی و در عمق خاک دشمن از امکانات تدارک خودی محروم بودند، با نفوذ به قرارگاه دشمن امکانات نیروهای شناسایی دشمن را تامین می کرد.

کدام مرد و رستم شاهنامه توانسته است به قلب سپاه افراسیاب و اسفندیار نفوذ کند؟

شهدای ما اسطوره اند، فراتر از باورهای مادی.

ذهن های علیل هرگز به اعماق جزیره ایمان شهیدان نمی رسند و شهید پرویزپور که سالی پس از به صدا درآمدن شیپور جنگ جامه رزم برتن نمود، از نخستین شهدایی که بر « شط فرات » وضو ساخت و « برای صلوه » قیام کرد.

اخلاص و گمنامی شناسنامه شهید بود. اوج ایمان و معنویت درنگاهش موج می زد. ولایت علی(ع) را در سیمای امام می دید.

مردان جنگ همگی به ناشناختگی شهید پرویزپور و ابعاد ایمانی و معنویش صحه می گذارند.

شهیدان و جانبازان اسناد شرافت ملتند.

شهید پرویزپور در عملیات فتح 5 « کربلای 10» پس از انهدام آتشبار دشمن و به غنیمت گرفتن تانک چیفتن و استقرار در محل نیروهای خودی مورد اصابت تیربار دشمن قرار می گیرد و به مدال آسمانی « لک الخلود یا شهید » مفتخر می گردد.

« روح آسمانی اش جاودانه است »